ŞEDİT
Artık hiçbir şey teselli edemez beni
İçimde kopukluk sanki eksik azra var
Ne yakın ne uzak nede geceden sınan ışıklar
İçimde rüzgârın yol ettiği bin dağın boşluğu var
Gece aynada deniz kıyısında biraz
Kimi zaman ormana bakarken doyasıya
Bir ana sığamıyorum yolculuk ki anlatılmaz
Topraktan önce yağmur işlemeli değil mi insana
AHMET MERCAN